دین در جهان امروز
امام موسی صدر
ترجمه: احمد ناظم، حمیدرضا شریعتمداری
مجید مرادی
ناشر: مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر
چاپ اول: ۱۳۹۷
۱۲۵ص ـ ۱۰هزار تومان
دین بنا بر اکتشافات باستانشناسان، با تنوع و تکثر خود عمری دراز در میان فرزندان آدم دارد. قرنهاست که دو گروه در برابر این پدیده رو در روی یکدیگر صف کشیدهاند: مؤمنان و ملحدان. مؤمنان در پی اثبات و ابرام آن بودهاند و ملحدان رد و نقض آن.
دلایل رد و اثبات دین، تعریف دین، حدود و ثغور دین، کارکرد دین، حقانیت دین، دین یا ادیان، قلمرو دین، علل رویکرد انسان به دین و غیر اینها، پرسشهایی است که مطرح بوده است و مؤمنان و ملحدان توصیف و تبیین و نقدهای متفاوتی درباره آنها ارائه کردهاند.
کتاب حاضر نگاه و رویکرد امام موسی صدر به برخی از این مسائل و موضوعات است. یکی از مسائل مهم که مؤمنان همواره باید پاسخگوی آن باشند، حفظ دلایل دینداری با نظر به تحولات جهان و انسان است. به تعبیر امام موسی صدر دین تنظیمکننده رابطه انسان با جهان پیرامونش است. چون چنین است، باید روشن کنیم دینی که پای در امر مطلق و ثابت دارد، چگونه همپای دو پدیده تحولپذیر و متغیر میتواند رابطه آن دو را تنظیم کند.
امام موسی صدر در این گفتارها و جستارها بیش از هر چیز دیگری درصدد توضیح این موضوع و چرایی نیاز انسان مدرن به دین است. امام صدر در جایگاه روحانیِ شیعه همواره کوشش دارد که به این پرسشها از منظر اسلام و تشیع پاسخ بگوید؛ اما به اقتضای مسائل مشترک ادیان و فضای متکثر دینی لبنان، گاه بینظر به اسلام و با نظر به معنای کلی دین سخن رانده است و قلم فرسوده است.
در بخشی از این کتاب آمده است: «انحراف علمای دین انحراف اخلاقی نیست، بلکه انحراف عالم دینی این است که اصیل و ریشهدار و مستقل زندگی نکند، بلکه در زندگی دنبالهرو دیگران باشد، خواه اشخاص، خواه احزاب و سیاستها و آرمانهایی که از او نیست. معنی انحراف عالم دین و از دست دادن اصالتش این است. او باید دین را درست معرفی کند، معرفیای که فراتر از چارچوب فعلی دین باشد. برجاست که روشن کنیم دین چگونه آزادی میبخشد و از حق و عدالت دفاع میکند و برای ایجاد پیشرفت میکوشد.»
سِفر پرسش
پابلو نرودا
ترجمه کیوان نریمانی
نشر نیلوفر
چاپ اول: ۱۳۹۷
۱۶۸ص ـ ۱۷هزار تومان
این کتاب شعر برگردانی است از متن دوزبانه انگلیسی و اسپانیایی. برگردان شعرها بر پایه ترجمه انگلیسی ویلیام اُدلی است. وی در آغاز این کتاب مینویسد: پابلو نرودا «سِفر پرسش» را تنها چند ماهی پیش از مرگ در سپتامبر ۱۹۷۳ به پایان برد. نرودا در سرودن شعرهای این کتاب از سرچشمه مشترک همه آثار بنیادی خود مینوشته و به آن «چاه ژرف جاودانگی» سر میزند و در مقام هنرمند، در چرخهای کامل بازمیآید.
این شعرهای کوتاه، که یکسره پرسشند، در قلمرو ناسازنما (پارادوکس) در هم میآمیزند و در ارتباط میان نامهایی که شاعر به اشیا میبخشد و آنچه ورای توانایی ما در نامیدن نهفته است، شکل میگیرند. او فلسفهها، آموزههای سیاسی و باورهای دینی را در آشامید و از میان زنجیرهای از سبکها و صداهای شعری فرا بالید، اما شور و اشتیاق او همچنان به بداههگویی ضرباهنگهای بنیادین ادراک است برای آشکارسازی حقیقتهای ناگفته و ناگفتنی.
نرودا در «سفر پرسش» به حساسیت و بینشی ژرفتر از کارهای پیشین دست مییابد و در این شعرها شگفتزدگیِ کودکی را با زندگی فکری و عاطفی بزرگسالان در میآمیزد. او همچنان که خواستار روشنی برخاسته از زندگی به محک آزمون خورده است، از گرفتارشدن در ذهن منطقی میپرهیزد. شاید بزرگترین امتیاز این کتاب آن باشد که ما را یاری میدهد تا به خود بیاموزیم چگونه با تمرکز کردن بر سیر و سلوک درونی، ادراک و احساس کنیم.